Zalecenia dla diabetyka - białko

 

Białko jako składnik diety jest niezbędne dla organizmu w okresie rozwoju i wzrostu. Dodatkowo wspomaga regenerację uszkodzonych lub zużytych komórek i tkanek. Nie należy do głównych składników wytwarzania energii stanowi raczej jej rezerwę. W źle prowadzonej cukrzycy może jednak dojść do zwiększenia wykorzystywania białka jako paliwa co ma zły wpływ na organizm (długotrwała hiperglikemia doprowadzająca do zakwaszenia organizmu). Sytuacja ta jest jednym z głównych powodów aby odpowiednio dawkować białko u osób chorych na cukrzycę.

Ważne - zastosowanie prawidłowych zasad i kontrolowane spożywanie białka nie wykazuje negatywnych skutków w leczeniu dietetycznym pacjentów z cukrzycą.

 W planowanej diecie ilość białka powinna zawsze być ustalana indywidualnie. Bierze się pod uwagę: wiek, masę ciała, współistniejące choroby, ciąże. U większości diabetyków udział energii pochodzącej z białka w diecie powinien nie przekraczać 15–20% (ok. 1–1,5 g/kg mc/d). Jest to ilość którą poleca się osobom zdrowym. W sytuacji chorych na cukrzycę typu 2 z nadwagą gdzie zastosowanie ma dieta niskokaloryczna, ilość białka w diecie można zwiększyć do 30%.

 Dzieciom, które z racji rozwoju, są w fazie wzrostu podaje się większe dawki białka. Odpowiednia i bezpieczna dawka to 2-4 g na 1 kg wagi z czego około 60% - 70% powinno pochodzić z białka zwierzęcego. Jest to ważne ponieważ białko zwierzęce zawiera aminokwasy egzogenne których nie produkuje organizm ludzki. Spełniają one niezbędną rolę w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju.

 Kolejną grupę osób chorych na cukrzycę gdzie dawkowanie białka ma znaczenie to kobiety w ciąży. Podczas ciąży lub w okresie laktacji powinny spożywać nieco więcej pełnowartościowego białka, tj. 1,0 – 1,2 g na kg należnej masy ciała.

 Jeśli u diabetyka zdiagnozowano powikłania cukrzycowe a w szczególności chorobę nerek (nefropatię) należy nie przekraczać dawki w ilości około 0,8–1 g/ /kg mc./dobę. Należy rozważyć zastępowanie białka zwierzęcego białkiem roślinnym pomimo że nie ma takiej konieczności. U niektórych chorych ma to jednak korzystny wpływ.

 Najbardziej wartościowe białko zwierzęce zawarte jest w dziczyźnie. Następnie w chudym mięsie i jego przetworach np. cielęcym, wołowym, króliczym czy drobiowym (bez skóry). Jeśli nie przepadamy za mięsem z różnych powodów możemy sięgnąć po białko z nabiału, które jest równie wartościowe (chude mleko, jogurt naturalny, twaróg). Jeśli chodzi o białka pochodzenia roślinnego to jest tu pewien problem. A dokładnie chodzi o gluten. Jest on szczególnie polecany jako produkt o dużej zawartości białka roślinnego ale jest również uczulogenny. Należy uważać z nim w diecie u dzieci. Osoby z celiakią mają całkowity zakaz spożywania tego produktu. Na szczęście nie jest to problem w dzisiejszych czasach. W zastępstwie dużo wartościowego białka można znaleźć w nasionach roślin strączkowych (groch, fasolce, soi).